Religia i ja

Chcąc zostać świętym nie trzeba poświęcać wielu godzin na żmudnej modlitwie czy też podejmować od razu ascezę. Nie trzeba również pozostawiać swojej rodziny, aby rozpocząć samotne życie w celibacie. Na przykładzie francuskiej mistyczki Gabrieli Bossis pokażemy jak można realizować swoje powołanie w zgodzie z własnymi przekonaniami i planami na życie.

Własny plan na życie i modlitwa na klęczniku...

Gabriela pobierała nauki w szkole klasztornej w Nantes, gdzie wyróżniała się ogromną wiedzą religijną oraz miłością do Boga. Dlatego niebotycznym zaskoczeniem był fakt, iż nie wybrała życia zakonnego, a postanowiła poświęcić się życiu rodzinnemu. Jednocześnie pogłębiała życie wewnętrzne z Bogiem. Podczas I wojny światowej służyła pomocą w szpitalach, a w późniejszym okresie na froncie pod Verdun. Bossis realizowała się w aktorstwie, reżyserowaniu czy też udzielaniu się na rzecz Kościoła. Jednocześnie łączyła wesołość treści wraz z treścią religijną. Ewangelizację głosiła nie tylko na terenie ojczystego państwa - Francji, ale również innych państw Europy, północnej Afryki, Ameryki Północnej oraz Kanady.

Bliskość Boga...

Jej wewnętrzne święte życie rozpoczęło się po raz pierwszy w sierpniu 1936 roku podczas podróży na statku Ile de France. W ciągu 13 lat zapisała 10 zeszytów osobistych rozmów z Jezusem, które obecnie są ukojeniem dla tysięcy ludzi. Pierwszy anonimowy tomik został wydany w 1948 roku.

Więcej typowych klęczników można znaleźć na stronie Meritohurt

Obraz świętej rodziny jest symbolem zjednoczenia, miłości i oddania. Można na nim zaobserwować rozbudowaną symbolikę w mimice, gestach, kolorystyce i układzie postaci. Widzimy na nim rodzinę jako elementarną jednostkę budującą populację. To właśnie dzięki rodzinie możliwe jest powiększanie kościoła chrześcijańskiego, ponieważ to właśnie na rodzinie opierają się jego fundamenty. Obraz przedstawia Józefa, który otacza małżonkę ramieniem, oboje trzymają dziecko. Wpatrzeni w maleństwo pokazują jak bardzo istotna jest rodzina, miłość i wzajemny szacunek.

Czy warto wzorować się na obrazie świętej rodziny?

W naszym życiu powinniśmy kierować się zasadami kościoła, które w jasny sposób określają, że założenie rodziny wiąże się z małżeństwem i wydaniem potomstwa. Dopiero spełniając oba te warunki, możemy powiedzieć, że założyliśmy rodzinę. Obraz świętej rodziny (http://www.meritohurt.pl/obrazy-swiete/sw-rodzina.html) w dzisiejszych czasach jest ikoną, którą warto mieć w domu aby przypominała o fundamentalnych zasadach, ślubowanych pod przysięgą, w trakcie zawierania sakramentalnego związku małżeńskiego. Bardzo łatwo jest o nich zapomnieć, ponieważ żyje w czasach ogromnego pośpiechu i pogoni za pieniądzem.

Szacunek to źródło szczęścia małżeńskiego

Miłość jest najważniejsza z cnót, na nią składa się wiele. Przede wszystkim szacunek do drugiej osoby. Jeśli przestajemy go sobie okazywać, łatwo nam będzie zaniedbać małżeństwo. Każda osoba zasługuje na szanowanie jej, ale szczególnym przypadkiem jest małżonek lub małżonka, z którym zdecydowaliśmy się spędzać całe życie.

Kupując dewocjonalia, szczególnie wykonane z metali szlachetnych, warto udać się po nie do renomowanego i sprawdzonego sklepu. W tej branży łatwo zarówno o podróbki, jak i wyroby niskiej jakości. A dewocjonalia takie jak krzyżyk srebrny to rzeczy, które powinny być wysokiej jakości. I zazwyczaj każdy nabywca chce, aby takie były, niezależnie, czy kupuje dla siebie, czy dla kogoś innego, szczególnie na prezent. A wybór krzyżyków jest dziś bardzo duży.

Krzyżyki srebrne i ich rodzaje

Chcąc kupić krzyżyk srebrny (więcej), nabywa ma do wyboru wiele rodzajów. Dobrze zaopatrzone sklepy z dewocjonaliami lub sklepy jubilerskie oferują nawet kilkadziesiąt, jeśli nie więcej rodzajów. Można je dobrać między innymi według:

Co więcej, nie tylko chrześcijanie rzymskokatoliccy mogą kupić krzyżyk dla siebie. W sklepach dostępne są także krzyżyki srebrne dla osób wyznania prawosławnego.

Jak wybrać krzyżyk srebrny wysokiej jakości

Krzyżyk jest rzeczą, którą kupuje się z myślą o wieloletnim użytkowaniu. Często jest to rzecz kupowana na pamiątkę, na przykład pierwszej komunii świętej, dlatego warto zwrócić szczególną uwagę, aby krzyżyk był wysokiej jakości. Krzyżyk srebrny warto kupować w sprawdzonym sklepie, mającym ugruntowaną pozycję na rynku, gdzie w razie potrzeby będzie można złożyć reklamację. Ponadto, dobry sklep to także duży wybór, lepsze ceny, a także promocje. I, co najważniejsze, renomowany sprzedawca gwarantuje nabycie produktu oryginalnego. Kupując krzyżyk srebrny, należy koniecznie się upewnić, że ma on wybitą próbę srebra.

Medaliki, bransoletki, różańce, pierścionki i wszelkiego rodzaju dewocjonalia, które nosimy nie są zwyczajną ozdobą lecz ewidentnym powodem naszej głębokiej wiary i ufności w Boga. Nie każdy ma odwagę nosić świętą biżuterię i w tak otwarty sposób wyrażać swoje poglądy. Nie każdy też może z czystym sumieniem założyć tego rodzaju ozdobę, zwłaszcza jeśli wiara w ich moc w zasadzie nie istnieje.

Krzyż św Benedykta

Święty Benedykt to postać, która kojarzy nam się z odwagą i silną wolą walki u boku samego Boga. Święty ten słynie z pokonania samego Szatana po mękach kuszenia na pustyni i cudu, który uchronił św Benedykta przez niechybną śmiercią w rąk swoich wrogów. On sam powtarzał swoim towarzyszom, że największą ufność pokłada w moc znaku Krzyża, którego sam Szatan boi się, jak niczego innego na świecie.

Dlatego właśnie powstał słynny krzyż św Benedykta, który chroni przed działaniem złego ducha i wszelkim czyhającym na człowieka niebezpieczeństwem.

Krzyż św Benedykta na ogół wpisany jest w medalik, na którym oprócz niego znajdują się dwie ważne sentencje pochodzące z ust samego św Benedykta. W sklepie z dewocjonaliami można spotkać również prawdziwe krzyże św Benedykta z wizerunkiem Jezusa, który nad głową ma wspomniany wcześniej medalik.

Kto powinien nosić medalik św Benedykta?

Medalik św Benedykta przeznaczony jest dla osób głęboko wierzących, którzy chcą wystrzegać się niszczycielskiego działania Szatana. W rękach osoby, która nie wierzy medalik staje się zwykłym kawałkiem metalu.

Było wiele różnych wersji obrazu Jezu, ufam Tobie. Do dzisiaj powstają nowe. Garść informacji o tym, jak powstał pierwotny wzór dla dalszych dzieł.

Pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego

Pierwowzór obrazu był wykonywany od stycznia do czerwca roku 1934 przez malarza Eugeniusza Kazimirowskiego. Po raz pierwszy został pokazany ludziom z zewnątrz w Wilnie w dniu Święta Miłosierdzia Bożego w Ostrej Bramie. Po prezentacji dzieła święta Faustyna stwierdziła, że nie podoba się jej to. Według niej obraz nie oddawał Jezusa, tak jak sama go zobaczyła w wizji podczas objawienia 22 lutego 1931 roku w celi płockiego klasztoru. Istnieje przekonanie na to, że Jezus odpowiedział jej wtedy: "Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej...."

Dzieło malarskie obecnie

Obecnie obraz Jezusa Miłosiernego (który można kupić ze strony) znajduję się w Wilnie w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego (dawnym kościele Świętej Trójcy), przeniesiono go tam w 2005 roku. W czasie przenosin między parafiami obraz został pozbawiony napisu głoszącego: "Jezu ufam Tobie". Wcześniej komentarz znajdował się umieszczony na osobnym blejtramie, który powstał i został oprawiony podczas jego konserwacji w 2003 roku. W tym czasie nastał konflikt między wileńskimi Polakami a biskupem. Pierwsi chcieliby pozostawienia obrazu w ich kościele Św. Ducha, a druga strona konfliktu była temu przeciwna. Później Polacy odwołali się do Papieża, ale ten nie poparł ich żądań.